Naomi Velissariou wint Theo d'Or 2021
Naomi Velissariou is de winnaar van de belangrijkste Nederlandse toneelprijs, de Theo d’Or 2021. Dat is zaterdag 11 september bekend gemaakt tijdens het Gala van het Nederlands Theater op het Nederlands Theater Festival. Ze ontvangt de Theo d’Or voor de meest indrukwekkende vrouwelijke dragende rol voor het slotdeel van haar muziektheatertrilogie Permanent Destruction - Pain Against Fear die ze bij ons maakte.
De Nederlandse toneeljury zegt in haar juryrapport: "De meerstemmige identiteit die Naomi Velissariou in haar spel toont, maakt dat de vrouw boven het concept van de productie uitstijgt. Hoe kan het ook anders; een vrouw die moeder wordt leert een nieuwe vorm van weldadige liefde kennen, één die niet in een concept te vatten is, maar die wellicht de angst en de pijn een beetje dragelijker maakt. Ze maakt haar bewegingen trager dan in de eerdere delen, minder hard en choquerend. Dat geeft ruimte om dichtbij te komen en te zien dat er achter de boosheid ook zachtheid en kwetsbaarheid zit. In gedachten mag je haar aanraken en dat is groots voor een vrouw die bang is voor het leven en voor zichzelf."
Kijk hier het Gala terug!
Voor het eerste deel van de trilogie, The SK Concert, ontving Naomi in 2019 al de Regieprijs.
De Volkskrant schrijft: "‘This is reality. I am real.’ Met de Theo d’Or voor Naomi Velissariou bekroont de Nederlandse toneeljury een rol die zich gedurende drie voorstellingen fascinerend heeft ontwikkeld. De solo Pain Against Fear is niet los te zien van de eerdere delen van Velissariou’s muziektheatertrilogie Permanent Destruction (met een onmisbare bijrol voor muzikant Joost Maaskant): The SK Concert en The HM Concert, geïnspireerd op het werk van respectievelijk Sarah Kane en Heiner Müller. (..) In dit verstilde slotakkoord laat ze de theatraliteit van de eerste twee delen grotendeels los, om tot een eerlijke, sobere en zachte conclusie te komen. Weg zijn de expressieve visuals, de heftige lichteffecten, de pompende energie. Wat resteert, is subtiel gestileerde weerloosheid. In een transparante rode jurk – je kunt bijna door haar heen kijken – staat Velissariou op toneel, en kiest ervoor om zich te laten kennen. Gaandeweg het concert, dat de vorm krijgt van een muzikale biecht, heft ze met haar eerlijkheid het onderscheid tussen artiest en toeschouwer op. Het resultaat is een groots gevoel van herkenning, verbinding, en troost."
Lees hier het hele artikel.
(foto 1: Anna van Kooij / foto 2: Ivo van der Bent)