In gesprek met Davy Pieters over 'Re-enactment of the Now'
‘In een ‘re-enactment’ wordt een grootse historische gebeurtenis zo precies mogelijk nagespeeld, bijvoorbeeld de Slag bij Waterloo. De deelnemers proberen een moment dat allang voorbij is weer terug te halen. Die activiteit heeft me altijd gefascineerd, omdat het zowel grappig is als tragisch.’
‘Grappig, omdat mensen serieus en volledig transformeren tot historische personages, terwijl we eigenlijk niet precies kunnen weten hoe zo’n veldslag heeft plaatsgevonden. En tragisch, omdat we met het naspelen de gebeurtenis niet werkelijk terughalen. Het bevestigt juist dat de afstand tot die tijd heel groot is, dat we nooit meer terug kunnen. Ik wil met mijn voorstelling Re-enactment of the Now geen historische gebeurtenis, maar juist het nu proberen dichterbij te brengen. Het nu zou ons zorgen moeten baren: het klimaat verandert, als we niet ingrijpen krijgen we deze wereld nooit meer terug, zoals wetenschappers ons keer op keer waarschuwen. Maar het probleem is zo moeilijk voor te stellen, het is te groot, te ver weg om er iets bij te voelen. Daarom doen we niets.’
‘Ik wil de verbeelding inzetten om daar verandering in te brengen. Als ik het heden laat zien alsof het al gebeurd is, alsof het geschiedenis is geworden, kunnen we er anders tegenaan kijken. De voorstelling vindt plaats in een weids landschap, een vergezicht, als een typisch Hollands schilderij. Daar voltrekt zich een tragedie, die het publiek van een afstand ziet, uitgezoomd. Door een koptelefoon hoor je er de soundtrack en voice-over bij, net als bij een documentaire.’
‘De meeslepende muziek en de lange shots van post-apocalyptische films en natuurdocumentaires komen in deze voorstelling in een andere context te staan, die van het theater. Films kun je steeds opnieuw bekijken, een voorstelling niet, dat vervliegt meteen. Dat vind ik intrigerend, want dat is het heden ook, dat kan ook nooit meer worden herhaald, al is je ‘re-enactment’ nog zo goed. Door te spelen met de conventies van rampenfilms wil ik ons referentiekader openbreken. Zodat we ons afvragen hoe we ons verantwoordelijk kunnen voelen in deze tijd. Dat is trouwens niet alleen een vraag voor het publiek, maar net zo goed voor mezelf.’
Re-enactment of the Now gaat op dinsdag 17 mei in première tijdens SPRING festival. Hierna volgt een speelreeks in juni tijdens OEROL festival op Terschelling.