BLOG - kijkje achter de schermen bij Hedda Gabler deel 4: bij de repetitie

Achter de schermen in de repetitieruimte – donderdag 2 februari
In De Paardenkathedraal zijn regisseur Thibaud Delpeut en de acteurs druk aan het repeteren aan een van de laatste scènes van Hedda Gabler. In de grote donkere kale ruimte zit Peter Blok met het script in de hand op een stoel. Hij bladert geconcentreerd van het ene bladzijde na de andere. Karina Smulders, Thibaud en hij overleggen druk over hoe de scène gespeeld moet worden en wat de gedachtegang is van de personages Hedda en Brack. Brack confronteert Hedda met de dood van Eilert Lövborg en het wapen dat bij hem gevonden is. Karina en Peter spelen de scène. Thibaud komt naar voren: “Karina, je moet uit de stoel wegrennen. Je wil vluchten”. Ze spelen de scène opnieuw, net iets anders. Brack pakt Hedda beet en zet haar weer terug op de stoel. “Ja goed. Het mag nog iets hysterischer”, roept Thibaud. “Oh mag ik mijn korset aan. Ik wil weten of ik die beweging ermee kan maken.” Astrid van Eck komt aanrennen. Vlug helpt ze Karina in haar korset en snoert ze het stevig vast. Karina en Peter spelen de scène opnieuw. Opnieuw weer anders. Brack weet dat het wapen van Hedda is en belooft de politie niets te vertellen. Hedda realiseert zich dat ze is overgeleverd aan de macht van Brack. Thibaud, Peter en Karina bespreken de gedachten van beide personages bij dit fragment. Er valt een spreekwoordelijk kwartje. Het levert een mooi einde van deze scène op.
Guy Clemens en Astrid staan op uit hun stoel en lopen de speelvloer op. Nu zijn zij aan de beurt. José Kuijpers, Reinout Bussemaker en Anne-Chris Schulting blijven geduldig zitten naast de jongens van de techniek. Ze lezen een boek, repeteren hun tekst of kijken naar wat er op de vloer gebeurt. Guy en Astrid zitten op de grond, daar waar straks in het theater een bank komt te staan. Hedda loopt verslagen naar ze toe. Ze doet nog een laatste poging om aandacht te krijgen van Jurgen Tesman, maar hij is met Thea verzonken tussen de manuscripten. Het zijn de laatste minuten van Hedda Gabler. Het is 17uur. Einde van de repetitie. Einde van een lange dag.