In 2012 vroeg De Utrechtse Spelen Vivienne Franzmann (schrijfster van het prijswinnende Mogadishu) om een actuele toneeltekst te schrijven voor jongeren in klaslokalen: het resultaat was Scars. Met deze bijzondere schrijfster werkte het gezelschap het thema ‘vreedzaam samenleven’ in tijden van digitale communicatie uit. De Utrechtse Spelen wilde met Scars het verschil tussen twintig likes op Facebook en één welgemeend compliment voelbaar maken: een pleidooi voor intermenselijk contact als antwoord op de vraag ‘wat is mediawijsheid?’.
Deze voorstelling werd gespeeld op school in twee lesuren. De acteurs zaten en speelden letterlijk tussen de leerlingen. Vaak is was voor leerlingen een eerste kennismaking met theater, dat tal van aanknopingspunten tot gesprek, inzichten en inspiratie biedt. De voorstelling werd gespeeld voor alle middelbare scholieren van 15 jaar en ouder van alle onderwijsniveaus: VSO, MBO, VMBO, HAVO,VWO en studenten MBO ROC. Scars is zowel in het Nederlands als het Engels gespeeld.
Scars werd geregisseerd door de jonge regisseur Nick Bruckman en gespeeld door de in Londen woonachtige actrice Judith Amsenga. De rollen van Nick en Laila werden steeds vervuld door net afgestudeerde acteurs of in opleiding: Tim Teunissen & Melody Klaver, Tarikh Janssen & Jamie Grant en Kiefer Zwart & Isabelle Houdtzagers.
De voorstelling ging op 1 maart 2013 in première op het Gerrit Rietveld College in Utrecht en werd tot eind 2014 ruim 250 keer gespeeld.
Scars gaat over de knappe en mysterieuze Nick die voor het eerst naar een nieuwe school gaat. Hij is binnen de kortste keren trending topic op de sociale media. De roddels en jaloerse geluiden zijn niet van de lucht wanneer hij bevriend raakt met de nuchtere Laila. Ze worden verliefd. Wanneer Laila uit een onduidelijke foto op Facebook concludeert dat hij vreemd is gegaan, onthult zij impulsief, met één druk op de knop, zijn grootste geheim aan de hele wereld.
Na het zien van de voorstelling op de première ontving De Utrechtse Spelen prachtige reacties van docenten en schooldirecties: “Ingetogen en gevoelig. Het prikkelt de fantasie, het ligt er niet te dik bovenop. Het stuk vraagt wat van de toeschouwer, de leerlingen krijgen het niet voorgeschoteld” (Luciënne van der Sluis, Het Nieuwe Lyceum, Bilthoven). “Scars is een perfecte voorstelling voor jongeren, die iets te enthousiast omgaan met Facebook en ook vaak Twitteren. De trieste gevolgen hiervan worden door De Utrechtse Spelen in deze voorstelling uitstekend en zeer invoelbaar uitgebeeld. Echt goed theater, dat iedere kijker – ook de niet geoefenden – bij de lurven pakt”. (Guus Reith – voormalig docent Gregorius College, Utrecht).
Leerlingen van het Oosterlicht College in Vianen schreven recensies over de voorstelling. Hier een kleine greep daaruit:
“Ik heb dit toneelstuk met mijn klas gezien. Was er sprakeloos van. Ik had er in eerste instantie niet veel van verwacht , maar het bleek een heftig toneelstuk te zijn. In het verhaal waren veel herkenbare dingen waarvan ik dacht: ‘deze onderwerpen komen best vaak bij jongeren voor’, zoals social media, onzekerheid, uitgaan, moeilijke thuissituaties en (online) pesten. Doordat ze dit zo duidelijk in een toneelstuk hadden verwerkt, vroeg ik me af wat ik er nou van vindt en hoe school en ikzelf hiermee omgaan. Ik vind het een goed toneelstuk en raad het iedereen aan, zeker jongeren.” Jorien 3e klas
De inhoud van het stuk vond ik goed: een aangrijpend verhaal wat aansluit bij de belevingswereld van tieners. Het stuk heeft me aangegrepen. De problematiek thuis en later ook op school, maakt het niet makkelijk voor Nick. Je ziet het van dichtbij en voelt het daarom ook.
De opstelling van de spelers ten opzichte van het publiek zorgde voor nog meer betrokkenheid. Dat vond ik erg origineel. Deze voorstelling vond ik meer dan de moeite waard. Het verhaal was mooi, goed opgebouwd en een spannend einde. Goed om door veel jongeren te worden bekeken en van te leren. Sharon
Het is ook goed dat deze voorstelling op scholen gespeeld wordt, omdat je dan beter kan beseffen wat er kan gebeuren als je dingen op internet zet. Dat is beter dan dat het alleen maar verteld wordt, want zo krijg je er toch een beter beeld bij. Simone
Ik vond ook de uitvoering hel goed, omdat het echt om ons heen gebeurden. We zaten in een kring en ze speelde om ons heen en in het midden van de groep. Het werd ook echter door de spectaculaire effecten en de microfoons die het geluid echt door ons liet galmen, alsof elk deel van ons lichaam het moest horen. Ik geeft het stuk een 9, omdat ik het een super mooi stuk vond waar ik me echt kon in verdiepen. En waar ik ook dingen van heb geleerd, bijvoorbeeld: dat je moet oppassen met media en dat je je nergens voor hoeft te schamen. anoniem
Ze speelden heel duidelijk en goed zodat het niet verwarrend werd. Bij sommige tussen stukjes praatten ze allemaal door elkaar met speciale effecten. Zoals je vaak in de pauze op school hoort, heel veel stemmen door elkaar. Dat maakte het wel echt in het stuk. Lisa
Idee & concept: Corien Baart
Tekst: Vivienne Franzmann
Vertaling: Jibbe Willems
Regie: Nick Bruckman
Dramaturgie: Maartje Rutten
Cast 2013:
Judith Amsenga
Melody Klaver
Tim Teunissen
Cast voorjaar 2014:
Judith Amsenga
Tarikh Janssen
Jamie Grant
Cast najaar 2014:
Judith Amsenga
Kiefer Zwart
Isabelle Houdtzagers
Kostuumadvies: Judith de Zwart
Geluidadvies: Danny Hoogveld
Muziekadvies: Wim Selles
Educatie: Hanna Jansen
CRM onderwijs: Hellen Clemens & Mieke Snelleman – MOB educatie & vormgeving