In zijn poëtische bewerking van Seneca’s Phaedra toont Hugo Claus het publiek een wereld van verboden driften. En net zoals Claus dat in de taal doet, zo stelde Delpeut in zijn enscenering daarbij de botsing tussen cultuur en natuur centraal. In de enscenering van Delpeut voelde Phaedra aan als een koortsdroom: de werkelijkheid wordt verruild voor een verraderlijk spel van geprojecteerde angsten en verlangens in een wereld waarin tijd en ruimte vloeibaar zijn geworden.
Stelselmatig werkte hij zijn weg naar de diepgewortelde kern van zijn personages en legde daar onverhoopt eenzelfde chaos bloot als we in de natuur vinden en even zo vaak vrezen. Gesitueerd in een wereld zonder goden, was Phaedra een reeks allesverzengende confrontaties met de menselijke natuur en ons door ons zelf gesmede noodlot
Phaedra is ziek. Doodziek. Ziek van liefde voor haar stiefzoon Hippolytus, het kind van haar man, de Griekse koning Theseus. Het mag niet, houdt ze zichzelf voor, maar dat is tevergeefs, haar hartstocht gaat met haar op de loop. Als Theseus weer eens maanden van huis is, bekent Phaedra aan haar vertrouwelinge Oenone dat ze zelfmoord overweegt. Om dat te voorkomen suggereert Oenone dat ze dan maar de grenzen van het noodlot tarten moet. Phaedra verklaart Hippolytus de liefde maar hij wijst haar af. Zij voelt zich vernederd en dat doet de achterkant van de liefde naar voren komen: de haat. Dan keert Theseus terug. Bang dat Hippolytus haar schande bekend zal maken, zegt Phaedra tegen Theseus dat hij haar heeft aangerand: een ondoordachte leugen met een onvermoed tragische gevolgen.
Hugo Claus
Hugo Claus (1929-2008) wordt geroemd als één van de grootste naoorlogse schrijvers in het Nederlandse taalgebied. Hij schreef vele gedichten, verhalen en romans, zoals De Metsiers en Het verdriet van België, maar ook tientallen teksten voor het toneel zoals Suiker en Vrijdag. In zijn op Seneca gebaseerde versie van de Phaedra-mythe uit 1980 geeft Claus’ fabuleuze taalgevoel vleugels aan de alles verscheurende emoties van de personages. Met een minimum aan feitelijke handeling stuwt hij zijn vertelling over fatale driften en liefdeswaan voort en de vraag naar de onontkoombaarheid van het lot stelt hij zo direct dat het de toeschouwer haast lichamelijk raakt.
Thibaud Delpeut
Regisseur Thibaud Delpeut toont in zijn voorstellingen vaak personages wier identiteit in een crisis raakt doordat wat zij willen niet is wat de buitenwereld van hen verlangt. En steeds opnieuw plaatst hij daar twee positieve krachten tegenover: de verlossende potentie van een leven in waarheid en de helende kracht van de liefde. Maar wat als juist de liefde zich tegen je keert? Wat als de waarheid beter verborgen bleef? Met Phaedra zet Delpeut tevens een volgende stap in een lange reeks ensceneringen van grote vrouwenrollen (o.a. Antigone, Nora, Freule Julie, 4.48 Psychosis). Phaedra is na zijn veelgeprezen voorstellingen Caligula van Camus en Crave van Sarah Kane, Delpeuts eerste grote zaal regie als artistiek directeur van De Utrechtse Spelen.
Cast
Wendell Jaspers: eerder te zien in producties onder regie van Thibaud Delpeut, waaronder het gelauwerde 4.48 Psychosis, die in 2013 werd geselecteerd voor het Nederlands Theater Festival. In 2010 werd zij genomineerd voor de Theo d’Or voor haar rol in Marilyn Monroe, diamonds are a girl’s best friend. Marlies Heuer: tweevoudig winnares van een Theo D’Or voor beste vrouwelijke hoofdrol. José Kuijpers speelde eerder bij Het Zuidelijk Toneel en Het Onafhankelijk Toneel. Jan-Paul Buijs: een van de oprichters van Circus Treurdier en voorheen werkzaam bij o.a. Het Nationale Toneel en Toneelgroep de Appel. Hein van der Heijden, die eerder o.a. speelde bij Toneelgroep Amsterdam en winnaar is van twee Louis D’Or onderscheidingen voor beste mannelijke hoofdrol en een Arlecchino voor beste mannelijke bijrol.
Tekst: Hugo Claus (naar Seneca)
Regie en muziek: Thibaud Delpeut
Cast: Wendell Jaspers (Phaedra), Hein van der Heijden (Theseus), José Kuijpers (Oenone), Jan-Paul Buijs (Hippolytus), Daan van Bendegem (Jager) en Cyriel Guds (Jager)
Wegens gezondheidsredenen is de rol van Marlies Heuer (Oenone) overgenomen door José Kuijper
Dramaturgie: Joris van der Meer
Scenografie: Roel van Berckelaer
Kostuums: Wojciech Dziedzic
Licht: Casper Leemhuis
Regieassistentie: Eva Tijken
Productie: Gemma van Kruijsbergen
Technische productie: Frank Hulsebosch
Techniek: Jez Cox (1e man), Mart Hielema, Jasper Hopman, Sjoerd Hartman
PR en marketing: Dagmar Bokma & Robin Theel/Communicatiebureau De Kippen
Castingadviezen: Hans Kemna
Campagnebeeld: Bart Koetsier
Campagnevormgeving: Ralph Booms
Stagiairs: Saskia Tilanus, Gido Broers, Merel Hobrink
