- 2021
- 2021
- 2020
- 2019
- 2018
- 2018
- 2017
- 2016
- 2016
- 2016
- 2015
- 2014
- 2014
- 2014
- 2014
Thibaud Delpeut (1978) is sinds september 2013 artistiek directeur van Theater Utrecht. Hij studeerde klinische psychologie en volgde de regieopleiding in Amsterdam. Daarna werkte hij als regisseur voor o.a. Toneelschuur Producties, het Nationale Toneel en Toneelgroep Amsterdam. Met ingang van 1 april 2022 vertrekt Delpeut bij Theater Utrecht. Lees hier het nieuwsbericht >>>.
Thibaud Delpeut is een sterk geëngageerde regisseur en combineert de verschillende canvassen: locatie, grote zaal en kleine zaal, naar smaak, vertelling en concept. Hij voorziet zijn voorstellingen van eigen (muzikale) geluidscomposities. In zijn werk confronteert hij zijn personages met zwarte humor met de gevolgen van hun keuzes. Steeds opnieuw staan zo de dilemma’s en de zoektocht naar zingeving van de individuele mens centraal. Met daarachter de vraag waarom de wereld is zoals zij is en waarom samenleven – zowel op het persoonlijke als het maatschappelijke vlak – vaak zo ingewikkeld is. Het accent in zijn werk verschuift enigszins, van psychologie naar sociologie. Delpeut neemt in een aantal voorstellingen de maakbaarheid van de mens onder de loep. Bovendien zet hij nog sterker in op de muzikalisering van het toneel.
Bij Theater Utrecht zette Delpeut een nieuwe lijn uit met spraakmakende voorstellingen. Hij regisseerde o.a. de voorstellingen Phaedra (Hugo Claus), Crave (Sarah Kane), Blasted (Sarah Kane), Caligula (Albert Camus), Stad der Blinden (José Saramago), Een soort Hades (Lars Norén), Westkaai (Bernard-Marie Koltès), La Musica 2 (Marguerite Duras), Hedda Gabler (Henrik Ibsen), Platonov (Anton Tsjechov), Thuislozen (Lars Norén) en Koliek (Albert Camus). Delpeut werkt momenteel aan De Kleine Zeemeermin (Hans Christian Andersen), zijn eerste familievoorstelling die in december 2021 in première ging.
In 2016 won Thibaud Delpeut de Regieprijs voor de voorstelling Een soort Hades.
In 2007 brak Delpeut door met Britannicus van Racine gevolgd door Antigone-Kreon-Oidipous naar Sofokles (2009). In 2010 sloot Delpeut – na Blasted van Sarah Kane en het zelfgeschreven Nacht – een drieluik over oorlog af met Arthur Millers Al mijn zonen. Laatstgenoemde voorstelling werd opgenomen in de juryselectie van het jaarlijkse Nederlands Theater Festival 2011. De Volkskrant riep Al mijn zonen uit tot beste productie van het seizoen. Zijn spraakmakende 4.48 Psychosis, van opnieuw Sarah Kane, leverde hem een tweede juryselectie op voor het Nederlands Theater Festival 2013. In het intense Medea combineerde hij Seneca en Sylvia Plath in een locatievoorstelling met Wendell Jaspers in de titelrol. Met Ibsen’s Nora regisseerde hij Halina Reijn, die in 2013 voor deze rol gelauwerd werd met de Theo d’Or.
Thibaud Delpeut was naast zijn artistiek directeurschap als regisseur verbonden aan Schauspiel Frankfurt (DE). Als componist en geluidsontwerper werkte hij aan verschillende (inter)nationale film- en theaterproducties mee. Als scenarist schreef hij verschillende scripts voor film en televisie waaronder Proces en Terug, beide in regie van Jenneke Boeijink en Voor Emilia, regie Martijn Maria Smits, en hij schreef het script voor de Europese feature film productie Porselein (CTM LEV Pictures).