Bij het slot van feuilleton The Family gaan we nog meer meevoelen met dat stelletje aso’s dat we in razend tempo hebben leren kennen. Regisseur Casper Vandeputte houdt de vaart erin met snelle scènes en stripachtig beeld.

Door Karin Veraart

De ruimte waarin de familie leeft, is kleiner geworden en viezer, lijkt het. Broers Kil en Doc lopen er nog sjofeler bij dan in de voorgaande afleveringen en hun zusje Gina heeft weinig meer aan dan een gescheurde onderbroek en een topje. Intussen overstemt het geluid van de sloophamer bijna ieder gesprek in het afbraakpand.

Er was al het voorgevoel dat The Family niet echt goed kon aflopen, en deel 4, tevens het slot, begint weinig hoopgevend. Het is ook hier dat we steeds meer gaan meevoelen met het stelletje aso’s dat we in het theaterfeuilleton bij Theater Utrecht de afgelopen maanden in razend tempo leerden kennen. Misschien nog het meest met Kil (over de hele linie prachtig gespeeld door Sanne den Hartogh), de onvoorspelbaarste van het gezin, en wellicht de meest kwetsbare.

Tegelijkertijd is het ook het meest surrealistische deel, met de komst van de duivelse inspecteur Blatter (gast-actrice Nazmiye Oral) die het kansloze trio koste wat kost terug in de maatschappij wil plaatsen. Want aan hun uitzichtloze situatie is weinig veranderd: de familie rommelt in de marge van de samenleving; ze hebben baan noch huis, maar wel problemen en, zoals theatermaker Lodewijk de Boer ze ooit bedacht, ze zijn vooral verontwaardigd. Uiteindelijk lijkt er nog maar een uitweg: verdwijnen. Maar wel samen.

Regisseur Casper Vandeputte houdt de vaart erin met snelle scènes, special effects en stripachtig beeld. Zo wordt het einde van het drietal prachtig verbeeld. Jammer dat het het einde is.

The Family (Aflevering 4)
van Lodewijk de Boer door Theater Utrecht.
Regie Casper Vandeputte.
20/5, Paardenkathedraal, Utrecht.