The Family (2) stuwt spelers niet tot de rand

Door Kester Freriks

Rauw, vitaal en ogenschijnlijk brutaalweg geschreven: dat is het legendarische stuk The Family (1972-1973) van Lodewijk de Boer. Regisseur Casper Vandeputte maakt er een toneelcyclus van in vier razendsnel ingestudeerde en gespeelde voorstellingen. In de tweede aflevering van The Family valt echter op dat de charme van het onaffe van het oorspronkelijke stuk zich wreekt. Vijf kwartier zijn te kort om het drama dat zich ontvouwt tussen broers Doc en Kil en zusje Gina recht te doen.

Halverwege komt een zwerver binnen, een man die zegt van de fiscale inlichtingendienst te zijn. Acteur René van ‘t Hof acteert de man groots: onzeker maar duidelijk met valse intenties, sloeberig maar met een speciale grandeur over zich. Zijn verschijning rakelt oud zeer op, vooral bij Gina (Isabelle Houdtzagers). In een bijna surrealistische scène schreeuwt ze naar hem, een gil die ijselijk weerkaatst, want praten kan ze niet. De suggestie is duidelijk: deze schimmige, alcoholische man is de vader van het drietal. In haar vroege jeugd heeft hij zijn dochter iets verschrikkelijks aangedaan. Is ze daarom stom?

Ook voor Kil (Sanne den Hartogh) en Doc (Sadettin Kirmiziyüz) heeft de verschijning van deze geest van vroeger een grote impact, als in een Griekse tragedie. Toch is deze aflevering minder dan het eerste deel. Het verkommerde kraakpand dat ze bewonen geeft geen aanleiding tot rauw-romantische situaties. Ook stuwt de regie de spelers niet tot aan de rand van de afgrond. Dit deel vraagt om een vervolg waarin de conflicten meer worden uitgediept. Gelukkig komt dat er.

Theater The Family (2) van Lodewijk de Boer door Theater Utrecht. Gezien: 7/4 De Paardenkathedraal, Utrecht. Te zien t/m 5/6 aldaar. Inl: theaterutrecht.nl