Door Emilia Nova

In 1973 regisseerde Lodewijk de Boer het door hem zelf geschreven toneelfeuilleton in vier delen The Family, dat veel opzien baarde en een theaterhit werd. Theater Utrecht brengt nu een nieuwe versie, in regie van Casper Vandeputte. De delen kunnen apart, in tweetallen of in marathonvorm worden bekeken. Het eerste deel begint veelbelovend maar blijkt gaandeweg, misschien ook vanwege de repetitietijd van slechts drie weken, nog een beetje tam.

The Family bestaat uit de onaangepaste broers Doc en Kil, hun zusje Gina en Docs vriendin Branka, die aan het eind van het eerste deel geïntroduceerd wordt. Iedere aflevering heeft ook een of meer gastacteurs, vanavond is dat Mark Kraan als leningverstrekker Cabotin.

De voorstelling wordt gespeeld in Theater de Paardenkathedraal, dat een onconventionele rauwe sfeer heeft. Het is een grote lege ruimte met aan weerszijden stoelen, bankjes en kussens om op te zitten. Koffie, bier, frisdrank, chips en snickers staan aan alle kanten klaar, je turft wat je neemt en rekent na afloop af. Deze ambiance maakt dat je in de juiste stemming komt en het spannende begin met tegenlicht, bijna blote gespierde mannenlijven en een de zaal binnenrijdend busje versterkt dat.

Kennismaking
Het is vrij snel duidelijk dat Doc de baas is en Kil en Gina niet helemaal sporen. Kil (Sanne den Hartogh) heeft agressieve aanvallen, maar echt bang word je daar niet van. Hij maakt vooral een onhandige, kwetsbare indruk en in zijn omgang met Gina is hij lief. Kil maakt zich grote zorgen om haar en weet zich geen raad met zijn gevoelens. Doc (Sadettin Kirmiziüz) lijkt op een maffiagast: zich kalm opdrukken, olie op zijn bast, een mooi glanzend pak aan.

Gina wordt gespeeld door een fascinerende Isabel Houdtzagers. Zij kan niet praten, maar is in fysiek opzicht zeer eloquent. Gina kleedt zich om de haverklap uit en wil met iedereen seks, ook met haar broers. Daar wordt veel misbruik van gemaakt behalve door Kil, die het meest van haar houdt.

De buitenwereld komt binnen in de vorm van de, als running gag, steeds weer natgeregende en geestige danspassen makende kredietverstrekker Cabotin.

Wennen
Het is even wennen allemaal. Het schokeffect dat De Boer ruim veertig jaar geleden bereikte is er nu niet, daarvoor zijn we teveel gewend. Vandeputte zal andere manieren moeten vinden om ons bij de lurven te grijpen, maar dat lukt nog niet helemaal. Het ziet er rauw uit, is geweldig om naar te kijken, maar het spel is nog wat onsamenhangend en hier en daar te traag. The Family bestaat nog niet echt uit de wilde dieren waar de tekst het over heeft. Maar met deze acteurs kan het niet anders dan goed komen.

Gezien op zaterdag 18 maart 2017 in De Paardenkathedraal, Utrecht